Er menntastig íslensku þjóðarinnar til skammar?

Fréttin um að menntastig íslensku þjóðarinnar væri með því lægsta sem þekkist í OECD-ríkjunum kom mér mjög á óvart. Við sem gortum okkur af bókmenntaarfi, góðri lestrarkunnáttu og góðu skólakerfi. Fréttin birtist í sjónvarpsfréttum RUV í kvöld. Tekið var mið af því hlutfalli sem lýkur prófi eftir grunnskólapróf. Þetta er alvarlegt mál og nú þurfa yfirvöld menntamála sannarlega að girða sig í brók og leita úrbóta. Þessi frétt kemur þegar þjóðin er farin að gleyma vondri útkomu úr svo kallaðri Pisa-könnun.

Það var því ánægjulegt að á sama tíma og þessi frétt var lesin í sjónvarpi voru Vinstri Grænir að flytja þingsályktunartillögur um að stofna háskólasetur á Selfossi annars vegar og á Akranesi hins vegar. Þær tillögur eru góð skref í rétta átt. Vonandi verða þær samþykktar, svo unnt verði að hefjast handa sem fyrst.

Athugasemdir

[Erna Bjarnadóttir, 20.2.2008 kl. 19:59]

Við erum svo ótrúlega upptekin af lífsgæðakapphlaupinu. Ég skil t.d. ekki hvernig krakkar í menntaskóla geta átt og rekið nýlega bíla. Þegar ég var í skóla var það fullt nám og mér hefði aldrei dottið í hug að ég gæti verið í hálfu starfi eða meira meðfram því. Er farið að gera minni kröfur í skólanum?? Fólk sem er komið upp á lagið með að hafa mikið af peningum milli handanna á sjálfsagt líka erfitt með að helga sig framhaldsnámi. En sjálfsagt hljóma ég nú eins og gömul kelll......

[Kristjana Bjarnadóttir, 20.2.2008 kl. 23:39]

Mig grunar að vandinn liggi að hluta til í mikilli áherslu á bóknám. Þeir sem ljúka hefðbundnu stúdentsprófi skila sér í háskóla. Iðnnám á undir högg að sækja, ungt fólk veigrar sér við að velja þá leið, hver sem ástæðan er. Kannski er framboð og aðgengi ekki nægilega gott, kannski liggur vandinn í hugarfari fullorðinna sem gefa unglingunum þau skilaboð að bóknámið sé æskilegra.

[Árni Gunnarsson, 23.2.2008 kl. 00:45]

Fróðlegt væri að fá mælingu á menntun langskólagengins fólks.

Hér á ég við menntun í öllum góðum skilningi þess,-oft afar misskilda hugtaks.

Lengi féll ég á því prófi að verða fyrir vonbrigðum þegar ég ræddi við háskólagengið fólk og fann enga menntun.

Nú er það liðin tíð. Ég er hættur að búast við nokkru.